Jeśli planujesz wakacje na wodzie, być może zastanawiasz się „Jak zrobić sterowność łodzi?”. Ten artykuł pomoże Ci w pełni wykorzystać możliwości systemu sterowania w Twojej łodzi. Korzystając z tych wskazówek, możesz bez problemu dopłynąć do celu. Pamiętaj tylko, aby komunikować się z kolegami żeglarzami i nauczyć się tendencji swojej łodzi. Kiedy już przyzwyczaisz się do sterowania łodzią, będziesz w stanie przewidzieć swoje zakręty i wykonać je z jak najmniejszą ilością steru.
Inną ważną wskazówką jest nauczenie się, jak wykorzystać wrodzone idiosynkrazje twojej łodzi. Poprzez zrozumienie, jak twoja łódź reaguje na sygnały sterujące, będziesz w stanie przewidzieć działania innych łodzi na wodzie i zwiększyć swoje szanse na dotarcie do doku. Poniżej znajduje się kilka podstawowych wskazówek dotyczących sterowania łodzią. Możesz również sprawdzić nasz kompletny przewodnik na temat robienia łodzi na rufie.
Zacznij od rozważenia, jak chcesz skonfigurować swój system sterowania. Możesz zdecydować, że twój statek będzie szerszy. Możesz to zrobić poprzez użycie dwóch lub więcej sekcji kadłuba obok siebie ze środkiem masy w środku. Zwiększy to stabilność i ułatwi odwrócenie łodzi do pionu w razie wywrócenia. Należy również pamiętać, że silnik jest tym, co przekształca moc w ruch do przodu i do tyłu i będzie najbardziej efektywny, jeśli jest zamontowany w pobliżu dna kadłuba.
Inna wskazówka to utrzymanie prędkości łodzi w stosunku do fal. Fale wiatrowe poruszają się z prędkością od trzynastu do osiemnastu węzłów. Oznacza to, że jeśli chcesz nadrobić dystans, powinieneś sterować pod kątem od dwustu do czterystu stopni od fali. Będzie to dla ciebie wygodniejsze i pozwoli utrzymać łódkę pod kontrolą. Może to brzmieć sprzecznie z intuicją, ale każdy żeglarz regatowy powie ci, że to działa.
W latach 50. XIX wieku Kongres Stanów Zjednoczonych uchwalił Steerage Act, który wymagał, aby wszystkie statki miały manifest, który zawierał nazwiska wszystkich pasażerów, ich wiek, płeć i kraj, z którego pochodzili. Ustawa wymieniała również konkretne wymagania dla każdego statku, wymagając wentylatorów do usuwania zanieczyszczonego powietrza. To ustawodawstwo doprowadziło do zakazu dla niektórych grup etnicznych. Jednak ustawa niewiele poprawiła warunki podróżujących na transatlantyku. W 1847 roku prawie pięć tysięcy osób zmarło z powodu chorób na pokładach statków zmierzających do Ameryki.
W początkach XIX wieku setki tysięcy imigrantów wyjechało z Europy do Stanów Zjednoczonych w poszukiwaniu możliwości ekonomicznych, wolności politycznej i lepszego życia. Ci ludzie byli w większości biedni i emigranci, i nie mieli innego wyjścia, jak tylko zająć miejsce na sterze w swojej podróży. Przeprawa przez ocean trwała od czterdziestu do dziewięćdziesięciu dni, a miejsca na statku były zatłoczone, wilgotne i niehigieniczne. Ponadto, choroby, insekty i szczury były powszechne.
Podobne tematy
